ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

 ​[​៣០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អនុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ធម្មជាត​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​នេះ​ ​មាន៦​។​ ​៦​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​ ​ទស្សនា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ការ​ឃើញ​ដ៏​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​១​ ​សវ​នា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ការ​ស្តាប់​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​១​ ​លា​ភានុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ការបាន​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​១​ ​សិក្ខា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ការសិក្សា​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​១​ ​បា​រិច​រិយា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ការបម្រើ​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​១​ ​អនុ​ស្ស​តានុ​ត្ត​រិយៈ​ ​(​ការ​រឭក​ប្រសើរ​បំផុត​)​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទស្សនា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទៅ​មើល​ដំរី​រត​ន៍​ក្តី​ ​ទៅ​មើល​សេះ​រត​ន៍​ក្តី​ ​ទៅ​មើល​មណិ​រត​ន៍​ក្តី​ ​ឬក៏​ទៅ​មើល​របស់​ធំ​ ​តូច​ណាមួយ​ក្តី​ ​ទៅ​មើល​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​អ្នកប្រតិបត្តិ​ខុស​ក្តី​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​ការ​ឃើញ​នុ៎ះ​ ​ឈ្មោះថា​ឃើញ​ហើយ​ ​ការ​ឃើញ​នុ៎ះ​ ​មិនមែន​ជា​មិនឃើញ​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តែថា​ ​ការ​ឃើញ​នុ៎ះ​ ​ជា​របស់​ថោក​ ​សម្រាប់​អ្នកស្រុក​ ​ជា​របស់​បុថុជ្ជន​ ​មិន​ប្រសើរ​ ​ឥតប្រយោជន៍​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ទេ​ ​ដើម្បី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ទេ​ ​ដើម្បី​រលត់កិលេស​ទេ​ ​ដើម្បី​ស្ងប់​ទុក្ខ​ទេ​ ​ដើម្បី​ដឹង​ប្រសើរ​ទេ​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​ទេ​ ​ដើម្បី​និព្វាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះតែ​បុគ្គល​ណា​ ​ទៅ​ឃើញ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​នៃ​តថាគត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩៣ | បន្ទាប់
ID: 636854006506765093
ទៅកាន់ទំព័រ៖