ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានចិត្ត​ស្រឡាញ់​មាំ​ ​ជឿស៊ប់​ ​ជ្រះថ្លា​ខ្លាំង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ឃើញ​នុ៎ះ​ ​ទើប​ប្រសើរ​បំផុត​ ​ជាង​ការ​ឃើញ​ទាំងឡាយ​ ​(​ព្រោះ​ប្រព្រឹត្តទៅ​)​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ដល់​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដើម្បី​កន្លង​បង់​ ​នូវ​សេចក្តី​សោក​ ​និង​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ដើម្បីឲ្យ​អស់​ទៅ​នៃ​ទុក្ខ​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​មគ្គ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​ ​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​គឺ​នៅត្រង់​បុគ្គល​ទៅ​ឃើញ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​នៃ​តថាគត​ ​ហើយ​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានចិត្ត​ស្រឡាញ់​មាំ​ ​ជឿស៊ប់​ ​ជ្រះថ្លា​ខ្លាំង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ឃើញ​នេះ​ ​ទើប​តថាគត​ឲ្យ​ឈ្មោះថា​ ​ការ​ឃើញ​ប្រសើរ​បំផុត​។​ ​ទស្សនា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​ចំណែក​សវ​នា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទៅ​ស្តាប់​សំឡេង​ស្គរ​ក្តី​ ​ទៅ​ស្តាប់​សំឡេង​ពិណ​ក្តី​ ​ទៅ​ស្តាប់​សំឡេង​ច្រៀង​ក្តី​ ​ឬក៏​ទៅ​ស្តាប់​សំឡេង​ធំ​ ​តូច​ណាមួយ​ក្តី​ ​ទៅ​ស្តាប់ធម៌​ ​របស់​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រហ្ម​ណ៍​ ​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​អ្នកប្រតិបត្តិ​ខុស​ក្តី​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​ការ​ស្តាប់​នុ៎ះ​ ​ក៏​ឈ្មោះថា​ស្តាប់​ដែរ​ ​ការ​ស្តាប់​នុ៎ះ​ ​មិនមែន​ថា​មិន​ស្តាប់​ទេ​ ​មា្ន​លភិ​ក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តែថា​ការ​ស្តាប់​នុ៎ះ​ ​ជា​របស់​ថោក​ ​សម្រាប់​អ្នកស្រុក​ ​ជា​របស់​បុថុជ្ជន​ ​មិន​ប្រសើរ​ ​ឥតប្រយោជន៍
ថយ | ទំព័រទី ៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636854006673944655
ទៅកាន់ទំព័រ៖