ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ទេ​ ​ដើម្បី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ទេ​ ​ដើម្បី​រលត់កិលេស​ទេ​ ​ដើម្បី​ស្ងប់​ទុក្ខ​ទេ​ ​ដើម្បី​ដឹង​ប្រសើរ​ទេ​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​ទេ​ ​ដើម្បី​និព្វាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះតែ​បុគ្គល​ណា​ ​ទៅ​ស្តាប់ធម៌​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​នៃ​តថាគត​ ​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានចិត្ត​ស្រឡាញ់​មាំ​ ​ជឿស៊ប់​ ​ជ្រះថ្លា​ខ្លាំង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ស្តាប់​នុ៎ះ​ ​ទើប​ប្រសើរ​បំផុត​ ​ជាង​ការ​ស្តាប់​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ ​ដល់​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដើម្បី​កន្លង​បង់​នូវ​សោក​ ​និង​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ដើម្បីឲ្យ​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ទុក្ខ​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​មគ្គ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​គឺ​នៅត្រង់​បុគ្គល​ទៅ​ស្តាប់ធម៌​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​នៃ​តថាគត​ហើយ​ ​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានចិត្ត​ស្រឡាញ់​មាំ​ ​ជឿស៊ប់​ ​ជ្រះថ្លា​ខ្លាំង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ស្តាប់​នេះ​ ​ទើប​តថាគត​ឲ្យ​ឈ្មោះថា​ ​ការ​ស្តាប់​ប្រសើរ​បំផុត​។​ ​ទស្សនា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​សវ​នា​នុ​ត្ត​រិយៈ​ ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​ឯ​លា​ភានុ​ត្ត​រិយៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​បានលាភ​ ​គឺ​ ​កូន​ក្តី​ ​បានលាភ​ ​គឺ​ប្រពន្ធ​ក្តី​ ​បានលាភ​ ​គឺ​ទ្រព្យ​ក្តី​ ​ឬក៏​បានលាភ​ធំ​តូច​ណាមួយ​ក្តី​ ​បាន​សេចក្តី​ជឿ​ក្នុង​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​អ្នកប្រតិបត្តិ​ខុស​ក្តី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩៥ | បន្ទាប់
ID: 636854006873806086
ទៅកាន់ទំព័រ៖