ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មិន​ឲ្យ​ទាន​ប្រកបដោយ​តណ្ហា​ ​មិន​ឲ្យ​ទាន​ទាំង​ចិត្ត​ជាប់ជំពាក់​ ​មិន​ឲ្យ​ទាន​ទាំង​សំឡឹង​នូវ​ការ​សន្សំទុក​ ​មិន​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ ​លះលោក​នេះ​ទៅ​ ​នឹង​បរិភោគ​ចំណែក​ខ្លះ​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​ទាន​ជាការល្អ​។​បេ​។​ ​ទាំង​មិន​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​មិន​គួរ​ដើម្បី​ញុំាង​វង្ស​ ​របស់​ត្រកូល​បុរាណ​ ​ដែល​ជីដូនជីតា​ ​ធ្លាប់​ឲ្យ​ ​ធ្លាប់ធ្វើ​ ​ឲ្យ​សាបសូន្យ​សោះ​ ​ទាំង​មិន​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មិន​គួរ​ញុំាង​វង្សត្រកូល​បុរាណ​ ​ដែល​ជីដូនជីតា​ ​ធ្លាប់​ឲ្យ​ ​ធ្លាប់ធ្វើ​ ​ឲ្យ​សាបសូន្យ​សោះ​ ​ចំណែក​ខ្លះ​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ចម្អិន​ ​(​បាយ​)​ ​ជន​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​មិនទាន់​ចម្អិន​ ​កាល​អញ​ចម្អិន​ ​មិន​គួរ​ដើម្បី​មិន​ឲ្យ​ទាន​ដល់​ជន​ដែល​មិនទាន់​ចម្អិន​ ​ទាំង​មិន​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ចម្អិន​ ​ជន​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​មិនទាន់​ចម្អិន​ ​កាល​អញ​ចម្អិន​ ​មិន​គួរ​ដើម្បី​មិន​ឲ្យ​ទាន​ ​ដល់​ជន​មិនទាន់​ចម្អិន​ ​ចំណែក​ខ្លះ​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គិតថា​ ​មហាយញ្ញ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​របស់​ឥសី​ជាន់មុន​ទាំងនោះ​ ​គឺ​ឥសី​ឈ្មោះ​ ​អដ្ឋ​កៈ​ ​១​ ​វា​មកៈ​ ​១​ ​វា​មទេ​វៈ​ ​១​ ​វេស្សា​មិត្តៈ​ ​១​ ​យម​ទ​គ្គិ​ ​១​ ​អង្គី​រសៈ​ ​១​ ​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​១​ ​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​១​ ​កស្សបៈ​ ​១​ ​ភគុ​ ​១​ ​យ៉ាងណា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១៣ | បន្ទាប់
ID: 636854473229110084
ទៅកាន់ទំព័រ៖