ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ទេវតា​មួយ​អង្គ​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងនោះ​ ​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​(​ចាក​កិលេស​)​ ​ទេវតា​មួយ​អង្គ​ទៀត​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងនោះ​ ​បាន​ជា​អនុបាទិសេស​និព្វាន​ ​រួច​ស្រឡះ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​(​ចាក​កិលេស​)​ ​លុះ​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ហើយ​ ​ព្រះ​សាស្តា​ ​ក៏​ទ្រង់​ពេញ​ព្រះ​ហ្ឫទ័យ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ទេវតា​ទាំងនោះ​គិតថា​ ​ព្រះ​សាស្តា​ ​ពេញព្រះហឫទ័យ​ ​ហើយ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​រួច​ក៏​បាត់​ចាកទី​នោះ​ឯង​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​កាល​រាត្រី​នោះ​កន្លងទៅ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​រាត្រី​នេះ​ ​ទេវតា​ពីរ​អង្គ​ ​កាល​រាត្រី​បឋមយាម​ ​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​មាន​រស្មី​ដ៏​ល្អ​ ​ធ្វើ​ភ្នំ​គិជ្ឈកូដ​ទាំងអស់​ឲ្យ​ភ្លឺ​ ​ហើយ​ចូល​មករ​កត​ថា​គត​ ​លុះ​ចូល​មកដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​តថាគត​ ​ហើយ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​ទេវតា​មួយ​អង្គ​ ​ឋិត​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នឹង​តថាគត​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងនោះ​រួច​ស្រឡះ​ ​(​ចាក​កិលេស​)​ ​ទេវតា​មួយ​អង្គ​ទៀត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636854478231526206
ទៅកាន់ទំព័រ៖