ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

ជា​ឧភតោភាគ​វិមុត្ត​ ​(​រួចចាក​កិលេស​ដោយ​ចំណែក​ទាំងពីរ​)​ ​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​អង្គ​នេះឯង​ ​ជា​ឧភតោភាគ​វិមុត្ត​ ​កាយ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឋិតនៅ​ត្រឹមណា​ ​ពួក​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ ​រមែង​ឃើញ​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រឹមណោះ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​ពួក​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ ​មិនបាន​ឃើញ​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ​អ្នក​និរទុក្ខ​ ​ពួក​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​រមែង​មាន​ញាណ​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អនុ​បា​ទិ​សេ​សៈ​ ​ក្នុង​អនុ​បា​ទិ​សេ​សៈ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ​អ្នក​និរទុក្ខ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​បញ្ញា​វិមុត្ត​ ​ពួក​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​រមែង​ដឹង​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះឯង​ ​ជា​បញ្ញា​វិមុត្ត​ ​កាយ​របស់​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឋិតនៅ​ត្រឹមណា​ ​ពួក​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ ​តែងឃើញ​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រឹមណោះ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​ពួក​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ ​មិនបាន​ឃើញ​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ​អ្នក​និរទុក្ខ​ ​ពួក​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​រមែង​មាន​ញាណ​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អនុ​បា​ទិ​សេ​សៈ​ ​ក្នុង​អនុ​បា​ទិ​សេ​សៈ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ​អ្នក​និរទុក្ខ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​កាយ​សក្ខី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤១ | បន្ទាប់
ID: 636854479052803180
ទៅកាន់ទំព័រ៖