ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​គប្បី​សំដែង​នូវ​បុគ្គល​អ្នក​នៅ​ដោយ​អនិមិត្ត​សមាធិ​ ​ទី៧​ ​ណា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​កាល​នេះ​ ​ជា​កាលគួរ​ដល់​សេចក្តី​នោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សុគត​ ​កាល​នេះ​ ​ជា​កាលគួរ​ ​ដល់​សេចក្តី​នោះ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ស្តាប់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ហើយ​ ​នឹង​ចងចាំ​ទុក​។​ ​ម្នាល​មោគ្គល្លាន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​ចូរ​អ្នក​ស្តាប់​ចុះ​ ​ចូរ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុង​ ​ចិត្ត​ដោយ​ល្អ​ចុះ​ ​តថាគត​នឹង​សំដែង​។​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បាន​ទទួល​ស្តាប់​ព្រះពុទ្ធដីកា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ថា​ ​ករុណា​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​មោគ្គល្លាន​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បាន​ដល់​នូវ​ចេ​តោស​មា​ធិ​ ​ដែល​មិន​មាន​និមិត្ត​ ​ព្រោះ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​និមិត្ត​ទាំងអស់​ ​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​តែង​ដឹង​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះឯង​ ​បាន​ដល់​នូវ​ចេ​តោស​មា​ធិ​ ​ដែល​មិន​មាន​និមិត្ត​ ​ព្រោះ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​និមិត្ត​ទាំងអស់​ ​ធ្វើ​ម្តេច​ទៅ​ហ្ន៎​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​អាស្រ័យ​សេព​នូវ​សេនាសនៈ​ដ៏​សមគួរ​ ​គប់​រក​នូវ​កល្យាណមិត្ត​ ​ប្រមូល​មក​ ​នូវ​ឥន្រ្ទិយ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្រ​ទាំងឡាយ​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ចូលកាន់​ផ្នួស​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដល់​គុណវិសេស​ណា​ ​ក៏បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​សម្រេច​នូវ​គុណវិសេស​នោះ​ ​មាន​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ជាទីបំផុត​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៤ | បន្ទាប់
ID: 636854479678808986
ទៅកាន់ទំព័រ៖