ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

​ម្នាល​មោគ្គល្លាន​ ​ពួក​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​មាន​ញាណ​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សឧបាទិសេសៈ​ ​ក្នុង​សឧបាទិសេសៈ​ ​ដូច្នេះ​។​
 [​៥៤​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​កូ​ដា​គារ​សាលា​ ​នាម​ហា​វន​ ​ជិត​ក្រុង​វេសាលី​។​ ​គ្រានោះ​ ​សីហ​សេនាបតី​ ​(​សេនាបតី​ឈ្មោះ​ ​សីហៈ​)​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​សីហ​សេនាបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះអង្គ​អាច​នឹង​ពន្យល់​នូវ​ផល​នៃ​ទាន​ ​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ដោយខ្លួនឯង​បាន​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​តថាគត​នឹង​ត្រឡប់​សួរ​អ្នក​ ​ក្នុង​រឿង​នុ៎ះ​វិញ​ ​អ្នក​គាប់ចិត្ត​យ៉ាងណា​ ​គប្បី​ដោះស្រាយ​នូវ​រឿង​នោះ​យ៉ាងនោះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​រឿង​នោះ​ដូចម្តេច​។​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មាន​បុរស​ពីរ​នាក់​ ​បុរស​ម្នាក់​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​មាន​សេចក្តី​កំណាញ់ស្វិត​ស្វាញ​ ​ជា​អ្នក​ជេរប្រទេច​ ​បុរស​ម្នាក់​មាន​សទ្ធា​ ​ជា​ម្ចាស់​ទាន​ ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ឲ្យ​ទាន​រឿយ​ ​ៗ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​រឿង​នោះ​ ​ដូចម្តេច​។​ ​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ ​កាល​អនុគ្រោះ​ ​តើ​គួរ​នឹង​អនុគ្រោះ​បុរស​ណា​មុន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៥ | បន្ទាប់
ID: 636854479891161131
ទៅកាន់ទំព័រ៖