ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​រមែង​ងើប​ធ្ងោល​ ​ដោយ​សេចក្តី​យល់ថា​ ​សេចក្តី​ជឿ​ ​ចំពោះ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាការល្អ​ ​សេចក្តី​ខ្មាសបាប​ ​ជាការល្អ​ ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ចំពោះ​បាប​ ​ជាការល្អ​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ជាការល្អ​ ​ការ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាការល្អ​។​ ​សទ្ធា​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​តាំងនៅ​ ​មិន​ចំរើន​ឡើង​ ​រមែង​សាបសូន្យ​ទៅវិញ​។​ ​ហិរិ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ឱត្តប្បៈ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​វីរិយៈ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​បញ្ញា​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​មិន​តាំងនៅ​ ​មិន​ចំរើន​ឡើង​ ​មានតែ​សាបសូន្យ​ទៅវិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ងើប​ធ្ងោល​ ​ហើយ​មុជ​ទៅវិញ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ងើប​ធ្ងោល​ ​ហើយ​ឈរ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ងើបឡើង​ ​ដោយ​សេចក្តី​យល់ថា​ ​សេចក្តី​ជឿ​ចំពោះ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាការល្អ​ ​សេចក្តី​ខ្មាសបាប​ ​ជាការល្អ​ ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ ​ចំពោះ​បាប​ ​ជាការល្អ​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ជាការល្អ​ ​ការ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាការល្អ​។​ ​សទ្ធា​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ក៏​មិន​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​មិន​ចំរើន​ឡើង​ ​រមែង​តាំងនៅ​ដដែល​។​ ​ហិរិ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ឱត្តប្បៈ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​វីរិយៈ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​បញ្ញា​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​មិន​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​មិន​ចំរើន​ឡើង​ ​រមែង​តាំងនៅ​ដដែល​។
ថយ | ទំព័រទី ១៨ | បន្ទាប់
ID: 636854451237122214
ទៅកាន់ទំព័រ៖