ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ ​កំឡាំង​ ​៧​ ​យ៉ាង​។​
កំឡាំង​គឺ​សទ្ធា​ ​កំឡាំង​គឺ​វីរិយៈ​ ​កំឡាំង​គឺ​ហិរិ​ ​កំឡាំង​គឺ​ឱត្តប្បៈ​ ​កំឡាំង​គឺ​សតិ​ ​កំឡាំង​គឺ​សមាធិ​ ​កំឡាំង​គឺ​បញ្ញា​ ​ជា​គំរប់​ ​៧​ ​ភិក្ខុ​ជា​បណ្ឌិត​ ​មាន​កំឡាំង​ដោយ​កំឡាំង​ទាំងនេះ​ ​រមែង​រស់នៅ​ស្រួល​ ​ពិចារណា​ធម៌​ ​ដោយ​ឧបាយ​ ​តែងឃើញ​ច្បាស់​នូវ​អត្ថ​(​១​)​ ​ដោយ​បញ្ញា​បាន​ ​ការ​រួច​ស្រឡះ​ ​(​ចាក​អារម្មណ៍​)​ ​នៃ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូចជា​ការ​រលត់​នៃ​ប្រទីប​។​

 [​៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពលៈ​នេះ​ ​មាន​ ​៧​ ​យ៉ាង​។​ ​៧​ ​យ៉ាង​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​សទ្ធា​ពលៈ​ ​១​ ​វីរិយ​ពលៈ​ ​១​ ​ហិរិ​ពលៈ​ ​១​ ​ឱត្តប្ប​ពលៈ​ ​១​ ​សតិ​ពលៈ​ ​១​ ​សមាធិ​ពលៈ​ ​១​ ​បញ្ញា​ពលៈ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សទ្ធា​ពលៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា​ ​រមែង​ជឿ​ចំពោះ​ពោធិញ្ញាណ​ ​របស់​ព្រះ​តថាគត​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​អង្គ​នោះ​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​។​បេ​។​ ​ជា​សាស្តា​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​សច្ចធម៌​ ​ទ្រង់​កំចាត់​បង់​នូវ​ត្រៃភព​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សទ្ធា​ពលៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​វីរិយ​ពលៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​
​(​១​)​ ​រមែង​ឃើញច្បាស់​នូវ​សច្ចធម៌​ ​ដោយ​មគ្គ​ប្ប​ញ្ញា​ ​មួយអន្លើដោយ​វិបស្សនា​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤ | បន្ទាប់
ID: 636854447524569868
ទៅកាន់ទំព័រ៖