ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ប្រារឰ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លះ​ ​នូវ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដើម្បី​បំពេញ​នូវ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អ្នកមាន​កំឡាំង​ ​ព្យាយាម​ ​ប្រឹងប្រែង​មុតមាំ​ ​មិន​ដាក់ធុរៈ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​វីរិយ​ពលៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហិរិ​ពលៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​រមែង​អៀនខ្មាស​ ​កាយទុច្ចរិត​ ​វចីទុច្ចរិត​ ​មនោ​ទុច្ចរិត​ ​រមែង​អៀនខ្មាស​ ​នូវ​ការ​ជួប​ប្រសព្វ​នូវ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ហិរិ​ពលៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឱត្តប្ប​ពលៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ ​រមែង​តក់ស្លុត​ ​ចំពោះ​កាយទុច្ចរិត​ ​វចីទុច្ចរិត​ ​មនោ​ទុច្ចរិត​ ​រមែង​តក់ស្លុត​ ​នូវ​ការ​ជួប​ប្រសព្វ​ ​នូវ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ឱត្តប្ប​ពលៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សតិ​ពលៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សតិ​ ​ប្រកបដោយ​សតិ​ ​និង​ភាពជា​អ្នកមាន​បញ្ញា​ចាស់​ក្លា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ជា​អ្នក​នឹករលឹក​ ​ចាំ​បាន​នូវ​អំពើ​ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ​យូរហើយ​ផង​ ​នូវ​សំដី​ដែល​ខ្លួន​និយាយ​យូរហើយ​ផង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥ | បន្ទាប់
ID: 636854447733971845
ទៅកាន់ទំព័រ៖