ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ ​(​ធ្វើខ្លួន​)​ ​ឲ្យ​ជាទីស្រឡាញ់​ផង​ ​គួរ​គោរព​ផង​ ​គួរ​សរសើរ​ផង​ ​ឧស្សាហ៍​ប្រៀនប្រដៅ​ផង​ ​អត់ធន់​ចំពោះ​ពាក្យ​ផង​ ​ជា​អ្នក​និយាយ​ពាក្យ​ជ្រៅ​ផង​ ​ទាំង​មិន​ដឹកនាំ​ ​ក្នុង​ហេតុ​ដែល​មិន​គួរ​ផង​ ​ហេតុ​ទាំងនេះ​ ​មាន​ក្នុង​បុគ្គល​ណា​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​ប្រាថ្នា​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​អ្នកធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ ​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ជា​មិត្ត​ ​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​ត្រូវការ​ដោយ​មិត្ត​ ​ទោះបីជា​លោក​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ក៏​គួរតែ​តាម​សេពគប់​។​

 [​៣៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៧​ ​ប្រការ​ ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​សម្រេច​នូវ​បដិសម្ភិទា​ ​៤​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​មិនខាន​។​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៧​ ​ប្រការ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​សេចក្តី​ច្រអូស​ចិត្ត​របស់​អញ​ ​១​ ​ឬ​ចិត្ត​ខាងក្នុង​រួញរា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ ​ចិត្ត​ខាងក្នុង​របស់​អញ​រួញរា​ ​១​ ​ឬ​ចិត្ត​ខាងក្រៅ​រាយមាយ​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ ​ចិត្ត​ខាងក្រៅ​របស់​អញ​រាយមាយ​ ​១​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ដឹង​នូវ​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ដឹង​នូវ​វេទនា​ទាំងឡាយ​ប្រាកដ​ឡើង​ ​ដឹង​នូវ​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​១
ថយ | ទំព័រទី ៦១ | បន្ទាប់
ID: 636854462396950520
ទៅកាន់ទំព័រ៖