ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភ្លើង​ ​គឺ​ទោសៈ​នេះ​ ​បុគ្គល​គួរ​លះបង់​ចេញ​ ​គួរ​ចៀសវាង​ចេញ​ ​មិន​គួរ​សេពគប់​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ចុះ​ភ្លើង​ ​គឺ​មោហៈ​នេះ​ ​បុគ្គល​គួរ​លះបង់​ចេញ​ ​គួរ​ចៀសវាង​ចេញ​ ​មិន​គួរ​សេពគប់​ ​តើ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះ​បុគ្គល​ជា​មោហ​ចរិត​ ​ត្រូវ​មោហៈ​គ្រប​សង្កត់​រួបរឹត​ចិត្ត​ហើយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​ ​លុះ​បុគ្គល​នោះ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ ​ស្លាប់​ទៅ​ ​តែង​ទៅ​កើត​ឯ​អបាយ​ ​ទុគ្គតិ​ ​វិនិបាត​ ​នរក​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភ្លើង​ ​គឺ​មោហៈ​នេះ​ ​បុគ្គល​គួរ​លះបង់​ចេញ​ ​គួរ​ចៀសវាង​ចេញ​ ​មិន​គួរ​សេពគប់​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ភ្លើង​ទាំង​ ​៣​ ​ប្រការ​នេះឯង​ ​បុគ្គល​គួរ​លះបង់​ចេញ​ ​គួរ​ចៀសវាង​ចេញ​ ​មិន​គួរ​សេពគប់​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ភ្លើង​ ​៣​ ​ប្រការ​នេះ​ ​បុគ្គល​គួរ​ធ្វើសក្ការៈ​ ​គោរព​ ​រាប់អាន​ ​បូជា​ ​រក្សា​ ​បម្រើ​ ​ឲ្យ​ល្អ​ដោយ​ប្រពៃ​។​ ​ភ្លើង​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ភ្លើង​ ​គឺ​អា​ហុនេ​យ្យ​បុគ្គល​ ​១​ ​ភ្លើង​ ​គឺ​បុគ្គល​ជា​ម្ចាស់ផ្ទះ​ ​១​ ​ភ្លើង​ ​គឺ​ទក្ខិណេយ្យ​បុគ្គល​ ​១​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ចុះ​ភ្លើង​ ​គឺ​អា​ហុនេ​យ្យ​បុគ្គល​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៨៣ | បន្ទាប់
ID: 636854467293120565
ទៅកាន់ទំព័រ៖