ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ឥឡូវនេះ​ ​រាត្រី​អស់ហើយ​ ​បច្ឆិមយាម​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​អរុណ​ក៏​រះ​ហើយ​ ​រាត្រី​ក៏​ប្រាកដ​ដូចជា​មុខស្រស់​ហើយ​ ​ភិក្ខុសង្ឃ​ក៏​អង្គុយ​ចាំ​យូរហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​បាតិមោក្ខ​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​មាន​បរិសទ្យ​មិន​បរិសុទ្ធ​ទេ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ដៅ​យក​បុគ្គល​ណា​ហ្ន៎​ ​បាន​ជា​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​បរិសទ្យ​ ​មិន​បរិសុទ្ធ​ទេ​ ​យ៉ាងនេះ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ស្ទង់​មើលចិត្ត​ ​(​របស់​ភិក្ខុសង្ឃ​)​ ​ដោយចិត្ត​ ​(​របស់​លោក​)​ ​ហើយ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ចំពោះ​ភិក្ខុសង្ឃ​ទាំងអស់​នោះ​។​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បានឃើញ​បុគ្គល​នោះ​ទ្រុស្តសីល​ ​មានធម៌​លាមក​ ​មានមារយាទ​មិន​ស្អាត​ ​គួរឲ្យ​រង្កៀស​ ​មានអំពើ​អាក្រក់​បិទបាំង​ទុក​ ​មិនមែន​ជា​សមណៈ​ ​ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ថា​ជា​សមណៈ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​មិន​ប្រសើរ​ ​ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ថា​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ស្អុយ​ក្នុង​ ​មានចិត្ត​ជោក​ដោយ​រាគៈ​ ​ក្រខ្វក់​ដូច​សម្រាម​ ​អង្គុយ​នៅក្នុង​កណ្តាល​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ចូល​ទៅ​រក​បុគ្គល​នោះ​ ​លុះ​ចូល​ទៅ​ជិត​ហើយ​ ​ក៏​ពោល​ចំពោះ​ទៅ​បុគ្គល​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១០១ | បន្ទាប់
ID: 636854669319425808
ទៅកាន់ទំព័រ៖