ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

បើ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​នោះ​ ​សំដែងធម៌​ដល់​ខ្ញុំករុណា​ ​ខ្ញុំករុណា​តែង​ស្តាប់​ដោយ​គោរព​ ​មិនបាន​ស្តាប់​ដោយ​មិន​គោរព​ទេ​ ​ប្រសិនបើ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មិន​សំដែងធម៌​ដល់​ខ្ញុំករុណា​ទេ​ ​ខ្ញុំករុណា​តែង​សំដែងធម៌​ដល់​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​នោះ​វិញ​។​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​នេះ​ជា​ធម៌​អស្ចារ្យ​ចំឡែក​ ​ទី៥​ ​តែង​មានដល់​ខ្ញុំករុណា​។​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលដែល​ខ្ញុំករុណា​ ​និមន្ត​ព្រះសង្ឃ​មក​ហើយ​ ​ពួក​ទេវតា​ ​ចូល​ទៅ​ប្រាប់​ថា​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​ឧភតោភាគ​វិមុត្ត​(​១​)​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​បញ្ញា​វិមុត្ត​(​២​)​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​កាយ​សក្ខី​(​៣​)​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​ទិដ្ឋិ​ប្ប​ត្តៈ​(​៤​)​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​សទ្ធា​វិមុត្ត​(​៥​)​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​ធម្មា​នុ​សារី​(​៦​)​ ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ជា​សទ្ធា​នុ​សារី​(​៧​)​
​(​១​)​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ដែល​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​ចំណែក​ទាំងពីរ​ ​គឺ​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​រូបកាយ​ ​ដោយ​អរូប​សមាបត្តិ​ ​១​ ​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​នាមកាយ​ ​ដោយ​មគ្គ​ ​១​។​ ​(​២​)​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ជា​សុ​ក្ខ​វិប​ស្ស​កៈ​។​ ​(​៣​)​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ដែល​បាន​នូវ​ឈាន​សម្ផស្ស​ជាដំបូង​ ​ទើប​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ជា​ខាងក្រោយ​។​ ​(​៤​)​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ដែល​ដឹង​ច្បាស់​ ​ឃើញច្បាស់​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​បញ្ញា​ថា​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​នាំមក​នូវ​ទុក្ខ​ ​មានតែ​ព្រះនិព្វាន​ ​ទើបបាន​សុខ​ ​គឺថា​ ​ឃើញច្បាស់​នូវ​អរិយសច្ច​ទាំង​ ​៤​ ​ដោយ​បញ្ញា​។​ ​(​៥​)​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ដែល​ផុត​ស្រឡះ​ ​ចាក​កិលេស​ដោយ​សទ្ធា​ ​សេចក្តី​ដូចគ្នានឹង​ទិដ្ឋិ​ប្ប​ត្ត​បុគ្គល​ ​ប្លែក​គ្នា​តែ​ត្រង់​សេចក្តី​ជឿស៊ប់​សួន​ ​ក្នុង​ខណៈ​ដែល​បាន​នូវ​មគ្គ​ជា​ចំណែកខាង​ដើម​។​ ​(​៦​)​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ដែល​ចំរើន​នូវ​មគ្គ​ ​មានធម៌​ ​គឺ​បញ្ញា​ជា​ប្រធាន​។​ ​(​៧​)​ ​ប្រហែលគ្នា​នឹង​ធម្មា​នុ​សារី​បុគ្គល​។
ថយ | ទំព័រទី ១១៩ | បន្ទាប់
ID: 636854673699036308
ទៅកាន់ទំព័រ៖