ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​(​ម្យ៉ាងទៀត​)​ ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ ​ប្តេជ្ញា​នូវ​កិរិយា​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​របស់​អាត្មាអញ​អស់ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​កំឡាំង​ណា​ ​កំឡាំង​នេះ​ ​ជា​កំឡាំង​របស់​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ឃើញច្បាស់​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ឧបមាដូចជា​រណ្តៅ​ដ៏​ពេញដោយ​រងើកភ្លើង​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​ ​គួរ​តាមពិត​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ឃើញច្បាស់​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មាន​ឧបមាដូចជា​រណ្តៅ​ដ៏​ពេញដោយ​រងើកភ្លើង​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​ ​គួរ​តាមពិត​ ​ដោយ​កំឡាំង​ណា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​(​ម្យ៉ាងទៀត​)​ ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ ​ប្តេជ្ញា​នូវ​កិរិយា​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​របស់​អាត្មាអញ​អស់ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​កំឡាំង​ណា​ ​កំឡាំង​នេះ​ ​ជា​កំឡាំង​របស់​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ ​តែង​ឱន​ទៅ​រក​វិវេក​ ​ឈាន​ទៅ​រក​វិវេក​ ​បែរ​ទៅ​រក​វិវេក​ ​ដំ​កល់​នៅក្នុង​វិវេក​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ក្នុង​ការ​ចេញ​ចាក​កាម​ ​ជា​ចិត្ត​ប្រាសចាក​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​នៃ​អាសវៈ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636854676944911961
ទៅកាន់ទំព័រ៖