ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នក​ប្រាថ្នា​តិច​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សន្តោស​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ថា​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សន្តោស​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នក​ស្ងាត់​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នក​ស្ងាត់​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នក​ប្រារព្ធ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នក​ប្រារព្ធ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ស្មារតី​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នកមាន​ស្មារតី​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ចិត្ត​តាំង​មាំ​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នកមាន​ចិត្ត​តាំង​មាំ​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​និ​ប្ប​បញ្ច​ធម៌​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​រមែង​មិន​ប្រាថ្នា​ថា​ ​ពួក​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​នូវ​អាត្មាអញ​ ​ថា​ជា​អ្នកមាន​និ​ប្ប​បញ្ច​ធម៌​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​ពាក្យ​ណា​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​ប្រាថ្នា​តិច​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​ប្រាថ្នា​ច្រើន​ដូច្នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​នេះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636854684807191658
ទៅកាន់ទំព័រ៖