ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ស្មារតី​ ​ប្រកបដោយ​ស្មារតី​ ​និង​ភាពជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ចាស់​ក្លា​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​នឹកឃើញ​ ​រឭក​បាន​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​អំពើ​ដែល​ធ្វើរួច​យូរហើយ​ផង​ ​នូវ​សំដី​ដែល​និយាយ​រួច​យូរហើយ​ផង​ ​ពាក្យ​ណា​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​ស្មារតី​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​ភ្លេចស្មារតី​ ​ដូច្នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​នេះ​។​ ​
 ពាក្យ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​ចិត្ត​តាំង​មាំ​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​ចិត្ត​មិន​តាំង​មាំ​ ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​តើ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​
 ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ស្ងប់ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​។​បេ​។​ ​ដល់​នូវ​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​ពាក្យ​ណា​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​ចិត្ត​តាំង​មាំ​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​ចិត្ត​មិន​តាំង​មាំ​ដូច្នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​នេះ​។​ ​
 ពាក្យ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​ ​របស់​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​ឥត​ប្រាជ្ញា​ ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​តើ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636854685654900144
ទៅកាន់ទំព័រ៖