ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​ចំរើន​ ​និង​សេចក្តី​វិនាស​ ​ជា​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ជា​គ្រឿង​ត្រាស់​ដឹង​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ការ​អស់​ទៅ​នៃ​ទុក្ខ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ពាក្យ​ណា​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​ ​របស់​អ្នក​ឥត​ប្រាជ្ញា​ដូច្នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​នេះ​។​ ​
 ​ពាក្យ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​និ​ប្ប​បញ្ច​ធម៌​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​និ​ប្ប​បញ្ច​ធម៌​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​មា​នប​បញ្ច​ធម៌​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​អ្នក​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ប​បញ្ច​ធម៌​ ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​តើ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​រមែង​ស្ទុះ​ទៅ​ ​រមែង​ជ្រះថ្លា​ ​រមែង​តាំងនៅ​ ​រមែង​បង្អោន​ទៅ​ ​ក្នុង​កិរិយា​រល​ត់​នៃ​ប​បញ្ច​ធម៌​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ពាក្យ​ណា​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកមាន​និ​ប្ប​បញ្ច​ធម៌​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​និ​ប្ប​បញ្ច​ធម៌​ ​នេះ​មិនមែន​ជា​ធម៌​របស់​អ្នក​មា​នប​បញ្ច​ធម៌​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​អ្នក​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ប​បញ្ច​ធម៌​ ​ដូច្នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​នេះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៧ | បន្ទាប់
ID: 636854685928335784
ទៅកាន់ទំព័រ៖