ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​លាភ​ ​ខំ​សង្វាត​ ​ខ្មីឃ្មាត​ ​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លាភ​ ​ជា​អ្នកមាន​លាភ​ផង​ ​ស្រវឹង​ផង​ ​ប្រមាទ​ផង​ ​ឃ្លាតចាក​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ផង​ ​(​២​)​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នក​ស្ងាត់​ ​ប្រព្រឹត្ត​មិន​ជាប់លាប់​ ​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ដើម្បី​លាភ​ ​ក៏​កើតឡើង​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ខំ​សង្វាត​ ​មិន​ខ្មីឃ្មាត​ ​មិន​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លាភ​ទេ​។​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ខំ​សង្វាត​ ​មិន​ខ្មីឃ្មាត​ ​មិន​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លាភ​ទេ​ ​លាភ​ក៏​មិនកើត​ដែរ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​សោកស្ដាយ​ ​លំបាក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​គក់​ទ្រូង​ ​កន្ទក់កន្ទេញ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្ដី​វង្វេង​ ​ព្រោះ​មិន​មានលាភ​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​លាភ​ ​តែ​មិន​ខំ​សង្វាត​ ​មិន​ខ្មីឃ្មាត​ ​មិន​ព្យាយាម​ដើម្បី​លាភ​ ​ប៉ុន្តែ​ជា​អ្នក​មិន​មានលាភ​ផង​ ​ ​សោកស្ដាយ​ផង​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ផង​ ​ឃ្លាតចាក​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ផង​ ​(​៣​)​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នក​ស្ងាត់​ ​ប្រព្រឹត្ត​មិន​ជាប់លាប់​ ​សេចក្ដីប្រាថ្នា​ដើម្បី​លាភ​ ​ក៏​កើតឡើង​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ខំ​សង្វាត​ ​មិន​ខ្មីឃ្មាត​ ​មិន​ព្យាយាម​ដើម្បី​លាភ​ទេ​។​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​សង្វាត​ ​មិន​ខ្មីឃ្មាត​ ​មិន​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លាភ​ទេ​ ​ប៉ុន្តែ​លាភ​ក៏​កើតឡើង​បាន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636854718859859359
ទៅកាន់ទំព័រ៖