ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

​លុះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ដាក់​អាយុសង្ខារ​ហើយ​ ​ក៏​កើតការ​កក្រើក​ផែនដី​យ៉ាង​ធំ​ ​គួរឲ្យ​ភ្លូកភ្លឹក​ ​ព្រឺព្រួច​រោម​ ​ទាំង​ផ្គរ​ ​ក៏​លាន់ឮ​ឡើង​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​សេចក្ដី​នេះ​ហើយ​ ​ក៏​បន្លឺ​នូវ​ឧទាន​នេះ​ ​ក្នុង​វេលា​នោះ​ថា​ ​
​ព្រះពុទ្ធ​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ទ្រង់​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ដែល​មានគុណ​ថ្លឹង​មិនបាន​ផង​ ​នូវ​ភព​ផង​ ​ទ្រង់​លះបង់​នូវ​សង្ខារ​ ​ដែល​នាំ​សត្វ​ទៅកាន់​ភព​ ​ទ្រង់​ត្រេកអរ​នូវ​អារម្មណ៍​ខាងក្នុង​ ​(​ដោយអំណាច​វិបស្សនា​)​ ​មានព្រះហឫទ័យ​តាំង​មាំ​ហើយ​ ​(​ដោយអំណាច​សមថៈ​)​ ​ទ្រង់​បាន​ទំ​លាយ​នូវ​បណ្ដាញ​ ​គឺ​កិលេស​ ​ដែល​កើតមាន​នៅក្នុង​ព្រះអង្គ​ដូចជា​ក្រោះ​។​

 ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អើហ្ន៎​ ​ការ​កក្រើក​ផែនដី​នេះ​ជា​យ៉ាង​ធំ​ ​ការ​កក្រើក​ផែនដី​នេះ​ធំ​ណាស់​តើ​ ​គួរឲ្យ​ភ្លូកភ្លឹក​ ​ឲ្យ​ព្រឺព្រួច​រោម​ ​ទាំង​ផ្គរ​ក៏​លាន់ឮ​ឡើង​។​ ​ហេតុ​ដូចម្ដេច​ ​បច្ច័យ​ដូចម្ដេច​ហ្ន៎​ ​ដែល​នាំឲ្យ​ការ​កក្រើក​ផែនដី​ ​ជា​យ៉ាង​ធំ​ម្ល៉េះ​។​ ​ទើប​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​គង់​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០០ | បន្ទាប់
ID: 636854725883311078
ទៅកាន់ទំព័រ៖