ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

មាន​សំឡេង​ពីរោះ​ ​ប្រកបដោយ​វាចា​របស់​អ្នកក្រុង​ ​ជា​វាចា​ក្បោះក្បាយ​ ​មិន​រអាក់រអួល​ ​ជា​វាចា​បំភ្លឺ​សេចក្ដី​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ដឹង​ច្បាស់​ផង​ ​ជា​អ្នក​ពន្យល់​ ​ណែនាំ​ ​ពួក​សព្រហ្មចារី​ ​ឲ្យ​ជឿជាក់​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​១​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​បរិបូណ៌​ដោយ​ធម៌​ទាំងពីរ​យ៉ាងនេះ​ ​គួរ​ដល់​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​តែ​មិន​គួរ​ដល់​ខ្លួនឯង​ឡើយ​។​ ​
 [​៩៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌៨​ ​យ៉ាងនេះ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​សាបសូន្យ​ ​ដល់​សេក្ខ​ភិក្ខុ​។​ ​៨យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​ ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ការងារ​ ​១​ ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ ​ក្នុង​តិរច្ឆានកថា​ ​១​ ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ដេក​ ​១​ ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ក្នុង​ពួក​ ​១​ ​សេចក្ដី​មិន​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ក្នុង​ពួក​ឥន្រ្ទិយ​ ​១​ ​សេចក្ដី​មិន​ស្គាល់ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន​ ​១​ ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ជាប់ជំពាក់​(​១​)​ ​១​ ​សេចក្ដីត្រេកអរ​ក្នុង​ធម៌​ជា​គ្រឿង​យឺតយូរ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ទាំង៨​ ​យ៉ាងនេះ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​សាបសូន្យ​ ​ដល់​សេក្ខ​ភិក្ខុ​។​
​(​១​)​ ​ធម៌​សម្រាប់​ជាប់ជំពាក់​ ​មាន៥យ៉ាងគឺ​ ​សវន​សំសគ្គៈ​ ​ជាប់ជំពាក់​ដោយ​ការ​ឮ​សំឡេង​ ​១​ ​ទស្សន​សំសគ្គៈ​ ​ជាប់ជំពាក់​ដោយ​ការ​ឃើញ​រូប​ ​១​ ​សមុល្លាប​សំសគ្គៈ​ ​ជាប់ជំពាក់​ដោយ​ពាក្យសំដី​ ​១​ ​សម្ភោគ​សំសគ្គៈ​ ​ជាប់ជំពាក់​ដោយ​ការប្រើ​របស់​ភិក្ខុ​-​ភិក្ខុនី​ ​១​ ​កាយ​សំសគ្គៈ​ ​ជាប់ជំពាក់​ដោយ​កាយសម្ផស្ស​ ​១​។​ ​អដ្ឋកថា​ ​មជ្ឈិមនិកាយ​ ​មូល​បណ្ណា​សក​ ​ត្រង់​រថ​វនី​ត​សូត្រ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636854736162078990
ទៅកាន់ទំព័រ៖