ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

 ​[​៩៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌៨​ ​យ៉ាងនេះ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​មិន​សាបសូន្យ​ ​ដល់​សេក្ខ​ភិក្ខុ​។​ ​៨យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​ ​សេចក្ដី​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការងារ​ ​១​ ​សេចក្ដី​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​តិរច្ឆានកថា​ ​១​ ​សេចក្ដី​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ដេក​ ​១​ ​សេចក្ដី​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ពួក​គណៈ​ ​១​ ​សេចក្ដី​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ក្នុង​ពួក​ឥន្រ្ទិយ​ ​១​ ​សេចក្ដី​ស្គាល់ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន​ ​១​ ​សេចក្ដី​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ជាប់ជំពាក់១​ ​សេចក្ដី​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ធម៌​ជា​គ្រឿង​យឺតយូរ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ទាំង៨​ ​យ៉ាងនេះ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​មិន​សាបសូន្យ​ ​ដល់​សេក្ខ​ភិក្ខុ​។​
 [​៩៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុសី​ត​វត្ថុ​នេះ​ ​មាន៨​ ​យ៉ាង​។​ ​៨​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ ​គឺ​ការ​លៃលក​វាស់​កាត់​ចីវរ​ជាដើម​ ​ដែល​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​ ​ក៏​មាន​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អំពើ​ដែល​អាត្មាអញ​ ​គួរ​ធ្វើ​ ​គង់​នឹង​មាន​ ​តែបើ​អាត្មាអញ​ធ្វើអំពើ​ ​(​នោះ​ហើយ​)​ ​កាយ​ក៏​នឹង​លំបាក​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អាត្មាអញ​ដេក​សិន​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដេក​ ​មិន​ផ្គង​ព្យាយាម​ ​ដើម្បីឲ្យ​ដល់​នូវ​គុណ​ ​គឺ​ឈាន​ ​វិបស្សនា​ ​មគ្គ​ ​ផល​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​ដល់​ ​ដើម្បី​ដឹង​នូវ​គុណ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​បានដឹង​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់លាស់​ ​នូវ​គុណ​ដែល​ខ្លួន​មិនទាន់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់លាស់​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​កុសី​ត​វត្ថុ​ ​ទី១​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636854736359940307
ទៅកាន់ទំព័រ៖