ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

 ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ដែល​នន្ទ​ភិក្ខុ​មានសតិ​សម្បជញ្ញៈ​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​វេទនា​កើតឡើង​ដល់​នន្ទ​ភិក្ខុ​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​វេទនា​ប្រាកដ​ឡើង​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​សញ្ញា​ដែល​កើតឡើង​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​សញ្ញា​ប្រាកដ​ឡើង​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​សញ្ញា​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​វិតក្កៈ​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​វិតក្កៈ​ដែល​ប្រាកដ​ឡើង​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​វិតក្កៈ​ដែល​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ដែល​នន្ទ​ភិក្ខុ​ ​មានសតិ​សម្បជញ្ញៈ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចាំបាច់​ពោល​ទៅ​ថ្វី​ ​ក្នុង​ទី​ដទៃ​ថា​ ​នន្ទ​ភិក្ខុ​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ​ ​ដឹង​ប្រមាណ​ ​ក្នុង​ភោជន​ ​ប្រក​បរឿយៗ​ ​នូវ​ការ​ភ្ញាក់​រលឹក​ ​ប្រកបដោយ​សតិសម្បជញ្ញៈ​ ​ទើប​នន្ទ​ភិក្ខុ​ ​អាច​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ឲ្យ​បរិបូណ៌​ ​បរិសុទ្ធ​ ​បាន​។​
 [​១០​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​គង់​ក្បែរ​ឆ្នេរ​ស្រះ​បោក្ខរណី​ឈ្មោះ​គ​គ្គ​រា​ ​ជិត​ក្រុង​ចម្បា​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចោទ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ដោយ​អាបត្តិ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កាល​ត្រូវ​ពួក​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ចោទ​ដោយ​អាបត្តិ​ ​ក៏​អាង​ពាក្យ​ដទៃ​ដោយ​ពាក្យ​ដទៃ​ ​បដិសេធ​ពាក្យ​ទៅ​ខាងក្រៅ​ ​ធ្វើ​សេចក្ដី​ក្រោធ​ផង​ ​ទោស​ផង​ ​សេចក្ដី​មិន​ពេញចិត្ត​ផង​ ​ឲ្យ​កើត​ប្រាកដ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636854619165857188
ទៅកាន់ទំព័រ៖