ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

​ឲ្យ​ជា​ធម៌​លែង​មានកំណើត​តទៅមុខ​ទៀតហើយ​ ​តថាគត​ ​ហៅ​អ្នកនោះ​ថា​ ​អ្នក​ដុត​កំ​ដៅ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ដ៏​អាក្រក់​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​នៃ​សេចក្ដី​ក្ដៅក្រហាយ​ ​តថាគត​បាន​លះបង់​ស្រឡះ​ហើយ​ ​បាន​ផ្ដាច់ផ្ដិល​ឫសគល់​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត​ ​ដូចជា​ដើមត្នោត​ ​ដែលគេ​គាស់រំលើង​ ​ឲ្យ​លែង​ដុះ​តទៅទៀត​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​លែង​មាន​បែបភាព​ ​តទៅទៀត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ជា​ធម៌​លែង​មានកំណើត​តទៅមុខ​ទៀតហើយ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​នេះឯង​ជា​បរិយាយ​ដែល​អ្នកផង​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​អ្នក​ដុត​កំ​ដៅ​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​ ​ទាំង​ទូន្មាន​ពួក​សាវក​ដោយ​ធម៌​នោះ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​បរិយាយ​ដែល​អ្នកផង​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​មនុស្ស​មិន​មានកំណើត​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​មិន​មានកំណើត​ ​ទាំង​ទូន្មាន​ពួក​សាវក​ដោយ​ធម៌​នោះ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​កិរិយា​ដេក​ក្នុង​គភ៌​តទៅទៀត​ ​ដំណើរ​កើត​ក្នុង​ភព​តទៅទៀត​ ​បើ​អ្នកណា​ ​បាន​លះ​ស្រឡះ​ហើយ​ ​បាន​ផ្ដាច់ផ្ដិល​ឫសគល់​អស់ហើយ​ ​បាន​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត​ ​ដូចជា​ដើមត្នោត​ ​ដែលគេ​គាល់​រំលើង​ ​ឲ្យ​លែង​ដុះ​តទៅទៀត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ជា​ធម៌​លែង​មានកំណើត​តទៅ​ខាងមុខ​ទៀតហើយ​ ​តថាគត​ ​ហៅ​អ្នកនោះ​ថា​ ​ជា​អ្នក​មិន​មានកំណើត​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​កិរិយា​ដេក​នៅក្នុង​គភ៌​តទៅទៀត​ ​ដំណើរ​កើត​ក្នុង​ភព​តទៅទៀត​ ​តថាគត​ ​បាន​លះបង់​ស្រឡះ​ហើយ​ ​បាន​ផ្ដាច់ផ្ដិល​អស់ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៦៤ | បន្ទាប់
ID: 636854661624075660
ទៅកាន់ទំព័រ៖