ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៨

បាន​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត​ ​ដូចជា​ដើមត្នោត​ ​ដែលគេ​គាស់រំលើង​ ​ឲ្យ​លែង​ដុះ​តទៅទៀត​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​លែង​មាន​បែបភាព​តទៅទៀត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ជា​ធម៌​លែង​មានកំណើត​តទៅ​ខាងមុខ​ទៀតហើយ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​នេះឯង​ជា​បរិយាយ​ ​ដែល​អ្នកផង​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​អ្នក​មិន​មានកំណើត​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​មិន​មានកំណើត​ ​ទាំង​ទូន្មាន​ពួក​សាវក​ដោយ​ធម៌​នោះ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​បរិយាយ​ដែល​អ្នកផង​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​អ្នក​លួងលោម​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​លួងលោម​ ​ទាំង​ទូន្មាន​ពួក​សាវក​ដោយ​ធម៌​នោះ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​ព្រោះថា​ ​តថាគត​ ​ជា​អ្នក​លួងលោម​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​លួងលោម​ ​ដោយ​សេចក្ដី​លួងលោម​យ៉ាង​ក្រៃលែង​ ​ទាំង​ទូន្មាន​ពួក​សាវក​ដោយ​ធម៌​នោះ​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​នេះឯង​ជា​បរិយាយ​ ​ដែល​អ្នកផង​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​អ្នក​លួងលោម​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​លួងលោម​ ​ទាំង​ទូន្មាន​ពួក​សាវក​ដោយ​ធម៌​នោះ​។​ ​កាលបើ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សីហ​សេនាបតី​ ​បាន​ក្រាបទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ច្បាស់​ពេក​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ច្បាស់​ពេក​ណាស់​។​បេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចាប់​ដើម​តាំង​អំពី​ថ្ងៃនេះ​ទៅ​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ចាំទុក​នូវ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ថា​ជា​ឧបាសក​ ​ដល់​សរណៈ​ស្មើដោយ​ជីវិត​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៦៥ | បន្ទាប់
ID: 636854661788595070
ទៅកាន់ទំព័រ៖