ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

(​បើ​)​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​ ​រលត់​ទៅ​ក្នុង​ទី​ដូចម្ដេច​ ​មួយទៀត​ ​ពួក​ជន​ដូចម្ដេច​ ​ដែល​រំលត់​នូវ​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​ ​ខ្ញុំ​មិន​ស្គាល់​នូវ​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​ខ្ញុំ​មិនឃើញ​នូវ​ហេតុ​នុ៎ះ​ទេ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​ប្រាប់​យ៉ាងនេះ​ទៅវិញ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​រម្ងាប់​នូវ​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​។​បេ​។​ ​បាន​ដល់​នូវ​ទុតិយជ្ឈាន​ ​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​ ​តែង​រលត់​ទៅ​ ​ក្នុង​ទុតិយជ្ឈាន​នុ៎ះ​ ​បុគ្គល​ទាំងនោះ​ឈ្មោះថា​ ​រំលត់​អស់ហើយ​ ​នូវ​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​មិន​អួតអាង​ ​មិន​មាន​មាយា​ ​គប្បី​ត្រេកអរ​ ​គប្បី​អនុមោទនា​ ​នូវ​ភាសិត​ថា​ ​សាធុ​ ​ដូច្នេះ​ ​ដោយពិត​ ​លុះ​ត្រេកអរ​ ​អនុមោទនា​នូវ​ភាសិត​ថា​ ​សាធុ​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​គប្បី​នមស្ការ​ ​ប្រណម្យ​អញ្ជលី​ ​ហើយ​ចូល​ទៅ​អង្គុយ​ជិត​។​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បីតិ​រលត់​ទៅ​ក្នុង​ទីណា​ ​មួយទៀត​ ​ពួក​ជន​ណា​ ​បាន​រំលត់​អស់ហើយ​ ​នូវ​បីតិ​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ទាំងនោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្ដីស្រេកឃ្លាន​ ​អ្នក​រំលត់ទុក្ខ​ ​បាន​ឆ្លង​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ដល់​នូវ​ត្រើយ​ដោយ​អង្គ​នៃ​ឈាន​នោះ​ដោយពិត​។​ ​

ID: 636854887188097184

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០