ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្ត​ ​ការ​ដឹង​ណា​ ​ក្នុង​ព្រះនិព្វាន​នុ៎ះ​ ​មិន​មាន​ទេ​ ​ចុះ​សុខ​ក្នុង​ព្រះនិព្វាន​នុ៎ះ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ការ​ដឹង​ណា​ ​ក្នុង​ព្រះនិព្វាន​នុ៎ះ​ ​មិន​មាន​ទេ​ ​ហ្នឹងហើយ​ជា​សុខ​ក្នុង​ព្រះនិព្វាន​នុ៎ះឯង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាមគុណ​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​មាន​ ​៥​ ​យ៉ាង​។​ ​កាមគុណ​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​រូប​ ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ភ្នែក​ ​ជាទី​ប្រាថ្នា​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​មាន​សភាព​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ប្រកបដោយ​កាម​ ​ជាទី​រីករាយ​ ​សំឡេង​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ត្រចៀក​។​បេ​។​ ​ក្លិន​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ច្រមុះ​ ​រស​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​អណ្ដាត​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​កាយ​ ​ជាទី​ប្រាថ្នា​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​មាន​សភាព​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ប្រកបដោយ​កាម​ ​ជាទី​រីករាយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាមគុណ​មាន​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​សុខ​ ​និង​សោមនស្ស​ណា​ ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​កាមគុណ​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​កាមសុខ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​។​បេ​។​ ​បាន​ដល់​បឋមជ្ឈាន​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កំពុង​នៅ​ដោយ​វិហារធម៌​នេះ​ហើយ​ ​សញ្ញា​មនសិ​កា​រៈ​ ​(​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​សញ្ញា​)​ ​ប្រកបដោយ​កាម​ ​ក៏​ច្រួល​ច្រាល់​ឡើង​ ​នោះ​ជា​អាពាធ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១២៥ | បន្ទាប់
ID: 636854888687982972
ទៅកាន់ទំព័រ៖