ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​ ​មានស្មារតី​ ​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​នៅជា​សុខ​ដូច្នេះ​ ​ព្រោះ​តតិយជ្ឈាន​ណា​ ​ក៏​គួរ​ដល់​នូវ​តតិយជ្ឈាន​នោះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​សម្រេច​នូវ​តតិយជ្ឈាន​ ​ព្រោះ​នឿយណាយ​ចាក​បីតិ​។​បេ​។​ ​បាន​ដល់​នូវ​តតិយជ្ឈាន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ខំ​សេព​ ​ខំ​ចំរើន​ ​ខំធ្វើ​ឲ្យ​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ​បាន​តាំង​ទុក​នូវ​និមិត្ត​ដែល​ខ្លួន​តាំង​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​លះបង់​នូវ​សុខ​ផង​ ​លះបង់​នូវ​ទុក្ខ​ផង​ ​មាន​សោមនស្ស​ ​និង​ទោមនស្ស​អស់ហើយ​ ​ក្នុង​កាលមុន​ផង​ ​ហើយ​គួរ​ដល់​នូវ​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​ជា​ធម្មជាត​មាន​អារម្មណ៍​មិនជា​ទុក្ខ​ ​មិនជា​សុខ​ ​មានតែ​សតិ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​កើតអំពី​ឧបេក្ខា​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​សម្រេច​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​ព្រោះ​លះបង់​នូវ​សុខ​ផង​។​បេ​។​ ​បាន​ដល់​នូវ​ចតុត្ថជ្ឈាន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ខំ​សេព​ ​ខំ​ចំរើន​ ​ខំធ្វើ​ឲ្យ​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ​បាន​តាំង​ទុក​នូវ​និមិត្ត​ដែល​ខ្លួន​តាំង​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​កន្លង​នូវ​រូបសញ្ញា​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​ ​អស់​ទៅ​នៃ​បដិឃ​សញ្ញា​ ​លែង​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​នានត្ត​សញ្ញា​ ​ហើយ​គួរ​ដល់​អាកាសានញ្ចាយតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ថា​ ​អាកាស​មិន​មាន​ទីបំផុត​ដូច្នេះ​។​ ​

ID: 636854890816034690

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០