ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​សម្រេច​អាកាសានញ្ចាយតន​ជ្ឈាន​ ​ព្រោះ​កន្លង​នូវ​រូបសញ្ញា​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​។​បេ​។​ ​បាន​ដល់​អាកាសានញ្ចាយតន​ជ្ឈាន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ខំ​សេព​ ​ខំ​ចំរើន​ ​ខំធ្វើ​ឲ្យ​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ​បាន​តាំង​ទុក​នូវ​និមិត្ត​ ​ដែល​ខ្លួន​តាំង​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​កន្លង​នូវ​អាកាសានញ្ចាយតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​ ​ហើយ​ដល់​នូវ​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ ​ដោយ​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ថា​ ​វិញ្ញាណ​មិន​មាន​ទីបំផុត​ដូច្នេះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​សម្រេច​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ព្រោះ​កន្លង​នូវ​អាកាសានញ្ចាយតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​ ​ហើយ​បាន​ដល់​នូវ​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយ​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ថា​ ​វិញ្ញាណ​មិន​មាន​ទីបំផុត​ដូច្នេះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ខំ​សេព​ ​ខំ​ចំរើន​ ​ខំធ្វើ​ឲ្យ​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ​បាន​តាំង​ទុក​នូវ​និមិត្ត​ដែល​ខ្លួន​តាំង​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​កន្លង​នូវ​វិ​ញ្ញាណ​ញ្ចា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636854891041267572
ទៅកាន់ទំព័រ៖