ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

​អញ​ទំពាស៊ី​មែកឈើ​បាក់​ ​ដែល​ដំរី​ទាំងនោះ​ ​កាច់​បំបាក់​ខ្ទេចខ្ទី​ហើយ​ផង​ ​អញ​ផឹកទឹក​ដ៏​ល្អក់​ផង​ ​កាលដែល​អញ​ឡើង​អំពី​កំពង់ទឹក​ ​ដំរី​ញី​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ដើរ​ដដុស​កាយ​ផង​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អញ​គេច​ចេញ​ចាក​ហ្វូង​ ​ទៅ​នៅតែ​ម្នាក់ឯង​។​ ​ក្នុង​សម័យ​ខាងក្រោយ​មក​ ​ដំរី​នោះ​ ​ក៏​គេច​ចេញ​ចាក​ហ្វូង​ ​ទៅ​នៅតែ​ម្នាក់ឯង​ ​ក៏​ទំពាស៊ី​នូវ​ស្មៅ​មិន​រេច​ចុង​ផង​ ​មិន​ទំពាស៊ី​មែកឈើ​បាក់​ ​ដែល​ដំរី​ទាំងនោះ​ ​កាច់​បំបាក់​ខ្ទេចខ្ទី​ហើយ​ផង​ ​ផឹកទឹក​មិន​ល្អក់​ផង​ ​កាលដែល​ឡើង​អំពី​កំពង់ទឹក​ ​ដំរី​ញី​ទាំងឡាយ​មិនបាន​ដើរ​ដដុស​កាយ​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ក្នុង​កាលពីដើម​ ​អញ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ ​ដោយ​ដំរី​ឈ្មោល​ ​ដំរី​ញី​ ​ដំរី​ស្ទាវ​ ​កូន​ដំរី​ ​អញ​ទំពាស៊ី​នូវ​ស្មៅ​ដែល​ដំរី​ទាំងនោះ​ ​កាត់ចុង​ហើយ​ផង​ ​អញ​ទំពាស៊ី​នូវ​មែកឈើ​បាក់​ ​ដែល​ដំរី​ទាំងនោះ​ ​កាច់​បំបាក់​ខ្ទេចខ្ទី​ហើយ​ផង​ ​អញ​ផឹកទឹក​ល្អក់​ផង​ ​កាលដែល​អញ​ឡើង​អំពី​កំពង់ទឹក​ ​ដំរី​ញី​ទាំងឡាយ​ ​ដើរ​ដដុស​កាយ​ផង​ ​ឥឡូវនេះ​ ​អញ​នោះ​ ​ចៀសចេញ​ចាក​ហ្វូង​ ​មក​នៅតែ​ម្នាក់ឯង​ ​

ID: 636854897633404621

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០