ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩
បានទំពាស៊ីនូវស្មៅមិនបានរេចចុងផង អញមិនទំពាស៊ីមែកឈើបាក់ ដែលដំរីទាំងនោះ កាច់បំបាក់ខ្ទេចខ្ទីហើយផង អញផឹកទឹកមិនល្អក់ផង កាលដែលអញឡើងអំពីកំពង់ទឹក ដំរីញីទាំងឡាយ មិនដើរដដុសកាយអញផង។ ដំរីនោះ ក៏កាច់បំបាក់មែកឈើ ដោយប្រមោយ ហើយយកមែកឈើបាក់នោះ មកបបោសកាយ មានចិត្តត្រេកអរ កំចាត់បង់សេចក្ដីស្កៀបរមាស់ ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ រឿងនេះ មានឧបមេយ្យដូចជាភិក្ខុដែលនៅច្រឡូកច្រឡំ ដោយពួកភិក្ខុ ភិក្ខុនី ឧបាសក ឧបាសិកា ព្រះរាជា រាជមហាមាត្យ តិរ្ថិយ និងសាវកនៃតិរិ្ថយ ក្នុងសម័យណា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក្នុងសម័យនោះ ភិក្ខុ រមែងមានសេចក្ដីត្រិះរិះ យ៉ាងនេះថា ឥឡូវនេះ អញនៅច្រឡូកច្រឡំដោយពួកភិក្ខុ ភិក្ខុនី ឧបាសក ឧបាសិកា ព្រះរាជា រាជមហាមាត្យ តិរិ្ថយ និងសាវកនៃតិរិ្ថយ បើដូច្នោះ គួរតែអញគេចចេញចាកពួក ទៅនៅតែម្នាក់ឯង។ ភិក្ខុនោះ រមែងគប់រកនូវសេនាសនៈស្ងាត់ គឺព្រៃ គល់ឈើ ភ្នំ
ID: 636854897810924775
ទៅកាន់ទំព័រ៖