ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

មិនទាន់​ប្រាសចាក​តម្រេក​ក្នុង​រូប​ ​ជា​អ្នក​បរិភោគភោជន​ ​ដរាបដល់​ឆ្អែត​ពេញ​ផ្ទៃ​ ​ហើយ​ប្រកប​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​ទីដេក​ស្រួល​ ​នូវ​ទី​ផ្អែក​ស្រួល​ ​និង​សេចក្ដី​លក់​ស្រួល​ ​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចារ្យ​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​ទេវនិកាយ​ណាមួយ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​នឹង​បាន​ជា​ទេវតា​មាន​ស័ក្ដិធំ​ ​ឬ​ជា​ទេវតា​មាន​ស័ក្តិតូច​ណាមួយ​ ​ដោយ​សីល​ ​ឬ​វត្ត​ ​តបៈ​ ​ឬ​ព្រហ្មចារ្យ​នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចារ្យ​ ​ប្រា​ថា្ន​នូវ​ទេវនិកាយ​ណាមួយ​ ​ដោយ​គតិ​ថា​ ​អាត្មាអញ​នឹង​បាន​ជា​ទេវតា​មាន​ស័ក្ដិធំ​ ​ឬ​ជា​ទេវតា​មាន​ស័ក្តិតូច​ណាមួយ​ ​ដោយ​សីល​ ​ឬ​វត្ត​ ​តបៈ​ ​ឬ​ព្រហ្មចារ្យ​នេះ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​មិន​ឱន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​ព្យាយាម​រឿយ​ ​ៗ​ ​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ ​ដើម្បី​តាំង​ទុក​នូវ​ព្យាយាម​។​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ណា​ ​រមែង​មិន​ឱន​ទៅ​ដើម្បី​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​ព្យាយាម​រឿយ​ ​ៗ​ ​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ ​ដើម្បី​តាំង​ទុក​នូវ​ព្យាយាម​ ​នេះ​ជា​ចំណង​នៃ​ចិត្ត​ ​ទី៥​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចំណង​របស់​ចិត្ត​មាន​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​គួរ​ចំរើន​នូវ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​ចំណង​របស់​ចិត្ត​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​។​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២២ | បន្ទាប់
ID: 636854913088018574
ទៅកាន់ទំព័រ៖