ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៩

​ប្រកបដោយ​មនោ​កម្ម​មិន​មានទោស​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អនវជ្ជ​ពលៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សង្គហ​ពលៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្គហវត្ថុ​នេះ​មាន​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​គឺ​ការ​ឲ្យ​ទាន​ ​១​ ​ការ​ពោល​ពាក្យជា​ទី​ស្រលាញ់​ ​១​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​អំពើ​ឲ្យ​ជា​ប្រយោជន៍​ ​១​ ​ភាពជា​អ្នក​តាំង​ខ្លួន​សើ្ម​ ​១​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ទាន​ទាំងឡាយ​ ​ទាន​ដែល​ប្រសើរ​បំផុត​នុ៎ះ​ ​គឺ​ធម្មទាន​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ការ​ពោល​ពាក្យជា​ទីស្រឡាញ់​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ពោល​ពាក្យជា​ទីស្រឡាញ់​ដ៏​ប្រសើរ​បំផុត​នុ៎ះ​ ​គឺ​ធម្មកថិក​សំដែងធម៌​រឿយ​ ​ៗ​ ​ដល់​អ្នក​ត្រូវការ​ស្តាប់​ ​អ្នក​ផ្ទៀងត្រចៀក​ស្តាប់​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ការប្រព្រឹត្តិ​អំពើ​ឲ្យ​ជា​ប្រយោជន៍​ទាំងឡាយ​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​អំពើ​ឲ្យ​ជា​ប្រយោជន៍​ដ៏​ប្រសើរ​នុ៎ះ​ ​គឺ​បុគ្គល​អ្ន​កញុំាង​ជន​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​តាំងនៅ​ ​ឲ្យ​ដំ​កល់​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សទ្ធាសម្បទា​ ​ញុំាង​ជន​ទ្រុស្តសីល​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​តាំងនៅ​ ​ឲ្យ​ដំ​កល់​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សីលសម្បទា​ ​ញុំាង​ជន​អ្នកមាន​សេចក្តី​កំណាញ់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​តាំងនៅ​ ​ឲ្យ​ដំ​កល់​ស៊ប់​ ​ក្នុង​ចាគ​សម្បទា​ ​ញុំាង​ជន​អ្នក​មិន​មាន​បញ្ញា​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​តាំងនៅ​ ​ឲ្យ​ដំ​កល់​ស៊ប់​ ​ក្នុង​បញ្ញាសម្បទា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ភាពជា​អ្នក​តាំង​ខ្លួន​សើ្ម​ទាំងឡាយ​ ​ភាពជា​អ្នក​តាំង​ខ្លួន​សើ្ម​ដ៏​ប្រសើរ​នុ៎ះ​ ​គឺ​សោតាបន្ន​បុគ្គល​ ​មាន​ខ្លួន​សើ្ម​នឹង​សោតាបន្ន​បុគ្គល​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦ | បន្ទាប់
ID: 636854851497145778
ទៅកាន់ទំព័រ៖