ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៥

វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​
 ​[​៦​]​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ដោយ​កាយ​ ​ខាងលើ​ ​តាំងពី​ដងកាំបិត​ឡើង​ទៅ​ ​ខាងក្រោម​តាំងពី​មណ្ឌល​នៃ​ជង្គង់​ចុះ​មក​ ​(​ភិក្ខុនី​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​(​១​)​ ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ដោយ​កាយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​
 ​[​៧​]​ ​កាលបើ​ជន​ទាំងពីរ​ខាង​ ​(​គឺ​ភិក្ខុនី​ ​និង​យក្ស​ជាដើម​)​ ​មានតម្រេក​ដូចគ្នា​ ​ហើយ​ភិក្ខុនី​ ​ស្ទាប​កាយ​ ​ដោយ​កាយ​ ​ខាងក្រោម​ ​តាំងពី​ដងកាំបិត​ចុះ​មក​ ​ខាងលើ​ ​តាំងពី​មណ្ឌល​នៃ​ជង្គង់​ឡើង​ទៅ​ ​របស់​យក្ស​ក្តី​ ​ប្រេត​ក្តី​ ​
​(​១​)​ ​បាន​ជា​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ ​ព្រោះ​ត្រេកអរ​តែ​ម្ខាង​ ​គឺ​តែ​ខាង​ភិក្ខុនី​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣ | បន្ទាប់
ID: 636790994212166729
ទៅកាន់ទំព័រ៖