ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៥

ទៅកាន់​ចំការ​ហើយ​ ​មិនដឹង​ប្រមាណ​ ​ក៏​ឲ្យ​គេ​នាំ​យក​ខ្ទឹម​ទៅជា​ច្រើន​។​ ​មនុស្ស​អ្នករក្សា​ចំការ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ពួក​ភិក្ខុនី​ ​មិនសមបើ​នឹង​ទៅកាន់​ចំការ​ហើយ​ ​មិនដឹង​ប្រមាណ​ ​ឲ្យ​គេ​នាំ​យក​ខ្ទឹម​ទៅ​ច្រើន​ដល់ម្ល៉េះ​សោះ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ ​បានឮ​អ្នករក្សា​ចំការ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​(​ដូច្នោះ​)​ហើយ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុនី​ណា​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​តិច​។​បេ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុនី​ទាំងនោះ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ថុល្ល​នន្ទា​ជា​ម្ចាស់​ ​មិនសមបើ​នឹង​មិនដឹង​ប្រមាណ​ ​ឲ្យ​គេ​នាំ​យក​ខ្ទឹម​មក​ច្រើន​ដល់ម្ល៉េះ​សោះ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឮ​ថា​ថុល្ល​នន្ទា​ភិក្ខុនី​មិនដឹង​ប្រមាណ​ ​ឲ្យ​គេ​នាំ​យក​ខ្ទឹម​ច្រើន​ ​ពិតមែន​ឬ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ពិតមែន​។​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​តិះដៀល​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ថុល្ល​នន្ទា​ភិក្ខុនី​ ​មិនសមបើ​នឹង​មិនដឹង​ប្រមាណ​ ​ឲ្យ​គេ​នាំ​យក​ខ្ទឹម​មក​ច្រើន​ដល់ម្ល៉េះ​សោះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​នេះ​ ​មិនមែន​នាំឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ដល់​ពួក​ជន​ ​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឬ​នាំ​ពួក​ជន​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឲ្យ​រឹងរឹតតែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ទៀត​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​នេះ​ ​នាំ​ពួក​ជន​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឲ្យ​ខាន​ជ្រះថ្លា​ទៅ​ផង​ ​នាំ​ជន​ពួក​ខ្លះ​ដែល​ជ្រះថ្លា​ស្រាប់ហើយ​ ​ឲ្យ​ទាស់ចិត្ត​ខូច​គំនិត​ទៅវិញ​ផង​ដោយពិត​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៤ | បន្ទាប់
ID: 636791191581615616
ទៅកាន់ទំព័រ៖