ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៥

សង្ឃាទិសេស​ទី៣​


 [​៤០​]​ ​សម័យ​នោះ​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​គង់​ក្នុង​ជេតវនារាម​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុនី​ជា​សិស្ស​របស់​ភទ្ទា​កា​បិ​លា​នី​ថេរី​ឈ្លោះ​នឹង​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ ​ហើយក៏​បាន​ទៅកាន់​ត្រកូល​ញាតិ​ក្នុង​ស្រុក​។​ ​ភទ្ទា​កា​បិ​លា​នី​ថេរី​ ​កាល​មិនឃើញ​ភិក្ខុនី​នោះ​ ​ក៏​សួរ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ឈ្មោះ​នេះ​ទៅណា​ ​មិនឃើញ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ប្រាប់​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ ​ភិក្ខុនី​នោះ​ឈ្លោះ​នឹង​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ ​ហើយ​(​ស្រាប់តែ​)​មិនឃើញ​។​ ​ភទ្ទា​កា​បិ​លា​នី​ថេរី​និយាយ​ថា​ ​នែនាង​ទាំងឡាយ​ ​ត្រកូល​ញាតិ​របស់​ភិក្ខុនី​នេះ​ ​មាននៅ​ក្នុង​ស្រុក​ឈ្មោះ​ឯណោះ​ ​ចូរ​នាង​ទាំងឡាយ​ទៅ​ពិនិត្យ​រក​ក្នុង​ត្រកូល​នោះ​មើល​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ទៅ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ឃើញ​ភិក្ខុនី​នោះ​ ​ហើយ​បាន​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​ថា​ ​នែ​លោកម្ចាស់​ ​ហេតុអ្វី​ក៏​លោក​មក​តែម្នាក់ឯង​ ​មិន​មាន​គេ​បៀតបៀន​លោក​ទេ​ឬ​។​ ​ភិក្ខុនី​នោះ​និយាយ​ថា​ ​នែ​លោកម្ចាស់​ ​ខ្ញុំ​មិន​មាន​អ្នកណា​បៀតបៀន​ទេ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ណា​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​តិច​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ ​មិន​សមនឹង​ទៅ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៧ | បន្ទាប់
ID: 636791007127665454
ទៅកាន់ទំព័រ៖