ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​មិនមែនទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​រឿង​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រោះថា​ ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​មិន​ទៀង​ ​ទទេ​ ​មិន​ពិត​ ​វិនាស​ទៅជាធម្មតា​។​ ​ម្នាល​សក្យៈ​ទាំងឡាយ​ ​ចំណែកខាង​សាវក​របស់​តថាគត​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះ​និព្វាន​ ​ប្រតិបត្តិ​តាម​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​ ​ប្រៀនប្រដៅ​ហើយ​ ​អស់​ ​១០​ ​ឆ្នាំ​ ​គប្បី​ទទួល​សេចក្តី​សុខ​យ៉ាង​ឯក​ ​អស់​ ​១០០​ ​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មាន​ ​១០.០០០​ ​(​១​ ​ម៉ឺន​)​ ​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មាន​ ​១០០.០០០​ ​(​១សែន​)​ ​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មាន​។​ ​សាវក​របស់​តថាគត​នោះ​ ​បាន​ជាស​ក​ទា​គាមី​ខ្លះ​ ​អនាគាមី​ខ្លះ​ ​បាន​ដល់​សោតៈ​ពិតប្រាកដ​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​សក្យៈ​ទាំងឡាយ​ ​១០​ ​ឆ្នាំ​ ​លើកទុក​ចុះ​ ​សាវក​របស់​តថាគត​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះ​និព្វាន​ ​ប្រតិបត្តិ​តាម​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​ ​ប្រៀនប្រដៅ​ហើយ​ ​អស់​ ​៩ឆ្នាំ​ ​៨ឆ្នាំ​ ​៧ឆ្នាំ​ ​៦ឆ្នាំ​ ​៥ឆ្នាំ​ ​៤ឆ្នាំ​ ​៣ឆ្នាំ​ ​២ឆ្នាំ​ ​១ឆ្នាំ​ ​គប្បី​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​សុខ​យ៉ាង​ឯក​ ​អស់​ ​១០០​ ​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មាន​ ​១០​.​ ​០០០​ ​(​១ម៉ឺន​)​ ​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មាន​ ​១០០.០០០​ ​(​១សែន​)​ ​ឆ្នាំ​ ​ក៏​មាន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨២ | បន្ទាប់
ID: 636855079761271739
ទៅកាន់ទំព័រ៖