ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​សាវក​របស់​តថាគត​នោះ​ ​បាន​ជាស​ក​ទា​គាមី​ខ្លះ​ ​អនាគាមី​ខ្លះ​ ​បាន​ដល់​សោតៈ​ពិតប្រាកដ​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​សក្យៈ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចំជា​ឥត​លាភ​ហើយ​ ​ការបាន​នូវ​អត្តភាព​ជា​មនុស្ស​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​ដ្បិតថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ជួនកាល​បាន​រក្សា​ឧបោសថ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ជួនកាល​មិនបាន​រក្សា​ ​ក្នុង​ជីវិត​ប្រកបដោយ​សោក​ ​និង​ភ័យ​ ​ក្នុង​ជីវិត​ប្រកបដោយ​មរណៈ​ ​និង​ភ័យ​យ៉ាងនេះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើង​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​នឹង​រក្សា​នូវ​ឧបោសថ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ចាប់ដើមតាំងពី​ថ្ងៃនេះ​ ​តរៀងទៅ​។​
 [​៤៧​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​កូ​ដា​គារ​សាលា​ ​នាម​ហា​វន​ ​ជិត​ក្រុង​វេសាលី​។​ ​គ្រានោះ​ ​លិ​ច្ឆ​វី​ ​ឈ្មោះ​មហា​លិ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​លិ​ច្ឆ​វី​ ​ឈ្មោះ​មហា​លិ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​កម្ម​ដ៏​លាមក​ ​នៃ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​នៃ​កម្ម​ដ៏​លាមក​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636855080393637909
ទៅកាន់ទំព័រ៖