ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​នៃ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​នៃ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​។​ ​ម្នាល​មហា​លិ​ ​អលោភៈ​ ​(​ការ​មិន​លោភ​)​ ​ជាហេតុ​ ​អលោភៈ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​នៃ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​នៃ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​ម្នាល​មហា​លិ​ ​អទោសៈ​ ​(​ការ​មិន​ប្រទូស្ត​)​ ​ជាហេតុ​ ​អទោសៈ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​នៃ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​ ​នៃ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​ម្នាល​មហា​លិ​ ​អមោហៈ​ ​(​ការ​មិន​វង្វេង​)​ ​ជាហេតុ​ ​អមោហៈ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​នៃ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​ ​នៃ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​ម្នាល​មហា​លិ​ ​យោនិសោ​មនសិ​កា​រៈ​ ​(​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​ឧបាយ​)​ ​ជាហេតុ​ ​យោនិសោ​មនសិ​កា​រៈ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​កិរិយា​ធ្វើ​នូវ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​នៃ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​ ​នៃ​កម្ម​ដ៏​ល្អ​ ​ចិត្ត​ដែល​បុគ្គល​ដំ​កល់​ត្រូវ​ ​ជាហេតុ​ ​ចិត្ត​ដែល​បុគ្គល​ដំ​កល់​ត្រូវ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៧ | បន្ទាប់
ID: 636855080791850685
ទៅកាន់ទំព័រ៖