ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​តាំងនៅ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងនោះ​ ​ហើយ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​តទៅ​។​
 ​[​៥៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​មិន​សរសើរ​ការតាំងនៅ​ដដែល​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ទេ​ ​នឹង​បាច់​និយាយ​ថ្វី​ដល់​ការ​សាបសូន្យ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​សរសើរ​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែ​ម៉្យាង​ ​មិន​សរសើរ​ការតាំងនៅ​ដដែល​ ​មិន​សរសើរ​ការ​សាបសូន្យ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​ការតាំងនៅ​ដដែល​ ​មិនមែន​ជា​ការ​ចំរើន​ ​តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​សទ្ធា​ ​សីលៈ​ ​សុតៈ​ ​ចាគៈ​ ​បញ្ញា​ ​និង​បដិ​ភា​ណៈ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​តាំងនៅ​ដដែល​ ​មិន​ចំរើន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​ហេតុនេះ​ថា​ ​ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​ការតាំងនៅ​ដដែល​ ​មិនមែន​ ​ជា​សេចក្តី​ចំរើន​ទេ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០៧ | បន្ទាប់
ID: 636855085194532504
ទៅកាន់ទំព័រ៖