ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

 [​៥៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ភិក្ខុ​មិន​ឆ្លាស​ ​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​អ្នកដទៃ​ទេ​ ​គួរ​គិតថា​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អ្នក​ឆ្លាស​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​សិក្សា​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​ឆ្លាស​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ ​តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​ស្រ្តី​ ​ឬ​បុរស​កំឡោះ​ ​ឬ​ជំទង់​ ​ប្រកបដោយ​ជាតិ​ជា​អ្នក​ស្អិតស្អាង​ ​ពិចារណាមើល​ស្រមោល​មុខ​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​កញ្ចក់​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ផូរផង់​ ​ឬ​ក្នុង​ភាជន៍​ទឹកថ្លា​ ​បើ​ឃើញ​នូវ​ធូលី​ ​ឬ​កន្ទួល​ក្នុង​កញ្ចក់​ ​ឬ​ទឹក​នោះ​ ​ក៏​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​ធូលី​ ​ឬ​កន្ទួល​នោះ​ចេញ​ ​បើ​មិនឃើញ​ធូលី​ ​ឬ​កន្ទួល​នៃ​មុខ​នោះ​ទេ​ ​ក៏​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ ​មានតម្រិះ​គ្រប់គ្រាន់​ ​ដោយហេតុ​នោះ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​អាត្មាអញ​ ​មានលាភ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​មុខ​របស់​អាត្មាអញ​ ​បរិសុទ្ធ​ ​ឧបមា​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឧបមេយ្យ​ដូចជា​ ​ការពិចារណា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ជា​អ្នក​បាន​នូវ​ចេ​តោ​សមថៈ​ ​ខាងក្នុង​សន្តាន​ឬ​ហ្ន៎​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៣ | បន្ទាប់
ID: 636855086604983177
ទៅកាន់ទំព័រ៖