ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​សំពត់​ដែល​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ ​ឬ​ក្បាល​ដែល​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ប្រញាប់​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ផង​ ​ព្យាយាម​ផង​ ​សេចក្តី​ខ្មីឃ្មាត​ផង​ ​ប្រឹងប្រែង​ផង​ ​សេចក្តី​មិន​រួញរា​ផង​ ​សតិ​ផង​ ​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​ឲ្យលើស​លុប​ ​ដើម្បី​លត់​សំពត់​ ​ឬ​ក្បាល​នោះ​ឯង​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ណា​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​(​បើ​)​ ​មិនទាន់​ឃើញ​នូវ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ក្នុង​ខ្លួន​ទេ​ ​ត្រូវ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ផង​ ​ព្យាយាម​ផង​ ​សេចក្តី​ខ្មីឃ្មាត​ផង​ ​ប្រឹងប្រែង​ផង​ ​សេចក្តី​មិន​រួញរា​ផង​ ​សតិ​ផង​ ​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​ឲ្យលើស​លុប​ ​ដើម្បី​បាន​នូវ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​កុសលធម៌​ទាំងអស់​នេះ​ ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​ឋិតនៅ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងអស់​នេះ​ ​ហើយ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​តទៅ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២២៨ | បន្ទាប់
ID: 636855089658817847
ទៅកាន់ទំព័រ៖