ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

 ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​អនិច្ចសញ្ញា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​ ​នៅ​ទៀប​គល់ឈើ​ក្តី​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ដ៏​ស្ងាត់​ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ដូច្នេះ​ថា​ ​រូប​មិន​ទៀង​ ​វេទនា​មិន​ទៀង​ ​សញ្ញា​មិន​ទៀង​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​មិន​ទៀង​ ​វិញ្ញាណ​មិន​ទៀង​។​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​រឿយ​ ​ៗ​ ​ថា​មិន​ទៀង​ ​ក្នុង​ឧបាទានក្ខន្ធ​ទាំង​ ​៥​ ​នេះ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អនិច្ចសញ្ញា​។​
 ម្នាល​អានន្ទ​ ​អនត្តសញ្ញា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​ ​នៅ​ទៀប​គល់ឈើ​ក្តី​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ភ្នែក​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​រូប​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ត្រចៀក​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​សម្លេង​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ច្រមុះ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ក្លិន​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​អណ្តាត​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​រស​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​កាយ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ចិត្ត​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​។​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​រឿយ​ ​ៗ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​មិនមែន​ជា​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​អាយតនៈ​ ​ខាងក្នុង​ ​៦​ ​និង​អាយតនៈ​ខាងក្រៅ​ ​៦​ ​នេះ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អនត្តសញ្ញា​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636855091443049899
ទៅកាន់ទំព័រ៖