ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​រឿយ​ ​ៗ​ ​ថា​ជា​ទោស​ ​ក្នុង​រូបកាយ​នេះ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អាទីនវសញ្ញា​។​
 ម្នាល​អានន្ទ​ ​បហា​ន​សញ្ញា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មិន​ទទួល​ទុក​ ​លះបង់​ ​បន្ទោបង់​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើត​ទៀត​នូវ​កាមវិតក្ក​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​មិន​ទទួល​ទុក​ ​លះបង់​ ​បន្ទោបង់​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើត​ទៀត​ ​នូវ​ព្យាបាទ​វិតក្ក​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​មិន​ទទួល​ទុក​ ​លះបង់​ ​បន្ទោបង់​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើត​តទៅទៀត​ ​នូវ​វិហឹសា​វិតក្ក​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​មិន​ទទួល​ទុក​ ​លះបង់​ ​បន្ទោបង់​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើត​តទៅទៀត​ ​នូវ​ធម៌​ដែល​ជា​បាប​អកុសល​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​រឿយ​ ​ៗ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​បហា​ន​សញ្ញា​។​
 ម្នាល​អានន្ទ​ ​វិរាគ​សញ្ញា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​ ​នៅ​ទៀប​គល់ឈើ​ក្តី​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ក្តី​ ​ពិចារណា​ឃើញ​រឿយ​ ​ៗ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ធម៌​ជា​គ្រឿង​រម្ងាប់​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ​លះបង់​នូវ​ឧបធិ​ទាំងពួង​ ​អស់​ទៅ​នៃ​តណ្ហា​ ​ប្រាសចាក​រាគៈ​ ​រំលត់ទុក្ខ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​ស្ងប់​ ​ធម៌​ឧត្តម​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636855092339101150
ទៅកាន់ទំព័រ៖