ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ព្រះ​សារីបុត្ត​ឆ្លើយ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​សេចក្តី​មិន​ត្រេកអរ​នេះឯង​ ​ឈ្មោះថា​ ​ទុក្ខ​ ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ឈ្មោះថា​ ​សុខ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលបើ​មិន​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​នេះ​ ​រមែង​ប្រាកដ​ ​គឺ​បុគ្គល​កាល​ដើរទៅ​ក្តី​ ​រមែង​មិន​មាន​សេចក្តី​សុខ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ឈរ​នៅ​ក្តី​ ​.​.​.​ ​អង្គុយ​នៅ​ក្តី​ ​.​.​.​ ​ដេក​នៅ​ក្តី​ ​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ស្រុក​ក្តី​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​.​.​.​ ​នៅ​ជិត​គល់ឈើ​ក្តី​ ​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ក្តី​ ​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ទីវាល​ក្តី​ ​.​.​.​ ​នៅក្នុង​កណ្តាល​ភិក្ខុ​ក្តី​ ​ក៏​រមែង​មិនបាន​សេចក្តី​សុខ​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលបើ​មិន​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​នេះ​ ​រមែង​ប្រាកដ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលបើ​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​សេចក្តី​សុខ​នេះ​ ​រមែង​ប្រាកដ​ ​គឺ​បុគ្គល​កាល​ដើរទៅ​ ​ក៏បាន​ប្រសព្វ​សេចក្តី​សុខ​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ឈរ​ក្តី​.​.​.​ ​អង្គុយ​ក្តី​.​.​.​ ​ដេក​ក្តី​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ស្រុក​ក្តី​ ​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​.​.​.​ ​នៅ​ជិត​គល់ឈើ​ក្តី​.​.​.​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ក្តី​.​.​.​ ​នៅ​ទីវាល​ក្តី​.​.​.​ ​នៅ​កណ្តាល​ភិក្ខុ​ក្តី​.​.​.​ ​រមែង​បាន​ប្រសព្វ​សេចក្តី​សុខ​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលបើ​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​សេចក្តី​សុខ​នេះ​ ​រមែង​ប្រាកដ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៦ | បន្ទាប់
ID: 636855416442098781
ទៅកាន់ទំព័រ៖