ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​អាត្មាអញ​ ​គប្បី​គ្រប​សង្កត់​នូវ​អារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរខ្លាច​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​ជា​អ្នក​បំពេញ​ក្នុង​សីល​.​.​.​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​នូវ​សុញ្ញាគា​រៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ភិក្ខុ​គប្បី​ប្រាថ្នា​ថា​ ​អាត្មាអញ​គប្បី​បាន​ដោយ​មិនបាច់​ប្រាថ្នា​ ​បាន​ដោយ​ងាយ​ ​បាន​ដោយ​មិន​លំបាក​ ​នូវ​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​ទាំង​កិរិយា​នៅជា​សុខ​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ ​ដែល​អាស្រ័យ​នូវ​ចិត្ត​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​ជា​អ្នក​បំពេញ​ក្នុង​សីល​ ​.​.​.​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​នូវ​សុញ្ញាគា​រៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ភិក្ខុ​គប្បី​ប្រាថ្នា​ថា​ ​អាត្មាអញ​គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ ​បាន​ដល់​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ព្រោះ​អស់​អាសវៈ​ ​ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​ជា​អ្នក​បំពេញ​ក្នុង​សីល​ ​ប្រកប​នូវ​ការ​រម្ងាប់​នូវ​ចិត្ត​ខាងក្នុង​ ​មាន​ឈាន​មិន​សាបសូន្យ​ ​ប្រកបដោយ​វិបស្សនាញាណ​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​នូវ​សុញ្ញាគា​រៈ​។​ ​ពាក្យ​ណា​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ ​ដោយ​បាតិមោក្ខ​ ​ចូរ​សង្រួម​ក្នុង​បាតិមោក្ខ​សំវរៈ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​អាចារៈ​ ​និង​គោ​ចរៈ​ ​ឃើញ​ភ័យ​ ​ក្នុង​ទោស​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​សមាទាន​សិក្សា​ ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ​នេះឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩១ | បន្ទាប់
ID: 636855432957053382
ទៅកាន់ទំព័រ៖