ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលណា​ ​ភិក្ខុ​មាន​សទ្ធា​ផង​ ​មាន​សីល​ផង​ ​ជា​អ្នកចេះដឹង​ច្រើន​ផង​ ​ចេះ​សំដែងធម៌​ផង​ ​ចូលកាន់​បរិសទ្យ​កើត​ផង​ ​ក្លៀវក្លា​សំដែងធម៌​ដល់​បរិសទ្យ​ផង​ ​ទ្រទ្រង់​វិន័យ​ផង​ ​រលឹក​ឃើញ​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ច្រើនប្រការ​ ​គឺ​រលឹក​ឃើញ​ ​១​ ​ជាតិ​ខ្លះ​ ​២​ ​ជាតិ​ខ្លះ​។​បេ​។​ ​រលឹក​ឃើញ​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ច្រើនប្រការ​ ​ព្រមទាំង​អាការ​ ​ព្រមទាំង​ឧទ្ទេស​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ផង​ ​មាន​ចក្ខុ​ដូចជា​ទិព្វ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​កន្លង​នូវ​ចក្ខុ​ជា​របស់​មនុស្ស​ធម្មតា​ផង​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ពួក​សត្វ​ដែល​អន្ទោល​ទៅតាម​កម្ម​ផង​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ព្រោះ​អស់​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ផង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​ពេញលេញ​ដោយ​អង្គ​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ទាំង​ ​១០​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​នាំឲ្យកើត​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ដោយ​ជុំវិញ​ផង​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​អាការ​គ្រប់យ៉ាង​ផង​។​

​ចប់​ ​អានិសំស​វគ្គ​ ​ទី១​។​

ថយ | ទំព័រទី ៣០ | បន្ទាប់
ID: 636854993092644577
ទៅកាន់ទំព័រ៖