ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ក៏​កាលដែល​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ត្រឡប់​អំពី​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​វេលា​ខាងក្រោយ​ភត្ត​ហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ស្លៀក​ស្បង់​ ​ប្រដាប់​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ចូល​ទៅ​ឯ​លំនៅ​នៃ​មិគ​សាលា​ឧបាសិកា​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​អង្គុយ​លើ​អាសនៈ​ ​ដែលគេ​ក្រាល​ទុក​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លំដាប់នោះ​ ​មិគ​សាលា​ឧបាសិកា​ ​ចូល​ទៅ​រក​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លុះ​មិគ​សាលា​ឧបាសិកា​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​និយាយ​នឹង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់ព្យាករ​ហើយ​នេះ​ ​តើ​គប្បី​យល់​ដូចម្តេច​ ​ព្រោះ​ដូចជា​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​ ​គឺ​ព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​១​ ​អព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​១​ ​សឹង​មាន​គតិ​ស្មើ​ ​ៗ​ ​គ្នា​ ​ក្នុង​បរលោក​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០២ | បន្ទាប់
ID: 636855435183310717
ទៅកាន់ទំព័រ៖