ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​បិតា​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​បុ​រា​ណៈ​ ​ជា​ព្រហ្មចារី​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ឆ្ងាយ​ ​វៀរចាក​មេថុន​ ​ជា​ធម៌​របស់​អ្នកស្រុក​ ​លុះ​គាត់​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់ព្យាករ​ ​ថា​ជាស​ក​ទា​គាមិ​សត្វ​ ​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ពួក​ទេវតា​ជាន់​តុសិត​។​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ឥសិ​ទត្ត​ ​ជាទីស្រឡាញ់​នៃ​បិតា​របស់ខ្ញុំ​ ​មិនមែន​ជា​ព្រហ្មចារី​ ​នៅ​ត្រេកអរ​ដោយ​ប្រពន្ធ​របស់​ខ្លួន​ ​លុះ​គាត់​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់ព្យាករ​ថា​ ​ជាស​ក​ទា​គាមិ​សត្វ​ ​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ពពួក​ទេវតា​ជាន់​តុសិត​ដែរ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​នេះ​ ​តើ​គប្បី​យល់​ដូចម្តេច​ ​ព្រោះ​ដូចជា​ ​បុគ្គល​ពីរ​ពួក​ ​គឺ​ព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​១​ ​អព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​១​ ​សឹង​មាន​គតិ​ស្មើ​ ​ៗ​ ​គ្នា​ ​ក្នុង​បរលោក​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​មិគ​សាលា​ឧបាសិកា​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​រួចហើយ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក៏បាន​និយាយ​នឹង​មិគ​សាលា​ឧបាសិកា​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាលនាង​ ​ដំណើរ​នេះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់ព្យាករ​យ៉ាងហ្នឹង​ឯង​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​មិគ​សាលា​ឧបាសិកា​ជា​អ្វី​ ​ជា​ស្រ្តី​ពាល​ ​មិន​ឈ្លាសវៃ​ ​ជា​ស្រ្តី​ងងឹត​ ​មាន​បញ្ញា​ងងឹត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០៣ | បន្ទាប់
ID: 636855435365571142
ទៅកាន់ទំព័រ៖